Edirne'nin XIV. yy'dan, en eski camisidir, Gerek planı gerekse sütun başlıkları yapının haç planlı bir Bizans kilisesi olduğunu göstermektedir. Yıldırım Bayezid adına camiye dönüştürülürken (1400) temel dışında yeniden yapılmıştır. Ancak kıble yapının eksenine uymadığından, mihrap, haç kollarından birinin köşesine konmuş, eğimli bir görünüş almıştır. Günümüzdeki biçimiyle , dört kemerli, kubbeli ve minareli bir camidir.
Edirne'de Osmanlılar'da n günümüze ulaşmış en eski anıtsal yap ıdır. 1403'te Emir Süleyma n'ca yapımına başlanmış, Çelebi Sultan Mehmet zamanında 1414'te bitirilmiştir. Mimarı Konya'lı Hacı Alaaddin, kalfası Ömer İbn İbrahimdir.
Çok kubbeli "Ulu camiler" tipine girer. Merkezi kubbeyi taşıyan dört paye ile dört duvar üzerine dokuz kubbelidir. Bir yanının dış ölçüsü 49.50 m. olan kare planlıdır. 13 m. çapında ve tümüyle yarım kubbe biçiminde olan kubbeler, yanneflerle pandantiflere, ortada çeşitli geçiş öğelerine oturur. Orta kubbenin trompları mukarnas dolgusudur. Taç kapı, son cemaat yeri girişi ve minber ak mermerdendir. Kuzey ve batı yüzleri daha süslüdür. Son cemaat yeri girişindeki kemer çevresinde bulunan rozetler ve sipiralli süsleme, onarımda yapılmıştır.
İç mekanda yalnızca dört paye oluşu yapıya ferah bir görünüm verir. Bu özelliğiyle Osmanlı mimarisinde mekanın birleştirilmesi yönünden yeni bir aşamayı oluşturur. Paye ve duvarlarda yer alan iri ak yazılar ve Barok süsleme, mekan etkisini zayıflatır. Camide süsleme yönünden en önemli bölüm minberdir.
Kapı üzerindeki yazıtta Çelebi Sultan Mehmed'in adı vardır. Doğu ve batı yüzeylerindeki geçme yıldızlar ve rumiler ilginçtir. 5 Kemerli son cemaat yeri ve biri tek öbürü iki şerefeli, iki minaresi vardır. Cami, 1748 'de yangından, 1752'de depremden zarar görmüştür. 1754'te Sultan 1. Mahmut döneminde, 1924 ve 1934'te onarılmıştır.
Yorumlar
Yorum Gönder